Upravo iz štampe izašlo drugo izdanje romana NIZVODNO Đorđa D. Sibinovića.
Ovaj roman se našao u širem izboru za NIN-ovu nagradu, a pažnju čitalačke publike privukao atipičnom pričom koja se bavi skorijom istorijom ovih naših prostora. I Prvi i Drugi svetski rat, kao i godine nakon njega ispisne su u duhu i sa pogledom iz 21.veka.
Osim u Srbiji, gde je prvo izdnje knjige rasprodato, ovaj roman je imao i izuzetno uspešne promocije među našom dijasporom u Austriji, a upravo se ovih dana pojavio i makedonski prevod ovog romana u izdanju Vostok Publishinga, u prevodu Elene Bogdanovske.
Bliska prošlost na području nekadašnje Jugoslavije obeležena lomovima, artikulisanjem društveno-ideoloških protivstavova kao i naglim rezovima u međuljudskim odnosima i položaju pojedinca u borbi za sopstveni opstanak, na jedan sasvim savremen i provokativan način ponovo je oživljena u knjizi Nizvodno, romanesknoj porodičnoj hronici koja u vrtlogu vremena, kroz više generacija, prati sudbine triju porodica – Cerovića, Grujića i Mandića.
Moto „Uspeli smo,/ živeli smo./ Uspećemo,/ umrećemo” koji na kraju romana izgovara Stevan Cerović, glavni protagonist i simbolični nosilac svih onih nedaća i patnji sa kojima se susreće pojedinac u previru istorije u doba Jugoslavenskog samoupravnog socijalizma, metaforično oslikava tragični susret čoveka sa teretom prošlosti i teretom budućnosti.
Život Stevana Cerovića obeležava mučno traganje za korenima, za utemeljenjem i suštinom u jednom konfuznom vremenu i prostoru između sopstvenih htenja i vernosti nasleđenoj i stečenoj ideologiji. Isprepletane sudbine članova porodica Cerović, Grujić i Mandić, neharmonični porodični odnosi i ideološki protivstavovi koji ostavljaju trajne posledice na sudbine svih junaka ove Priče, oblikuju zamršenu slagalicu Života koja, ne slučajno, podseća na savremene Korene Dobrice Ćosića i Prokletu avliju Ive Andrića.
Roman Nizvodno tako postaje još jedno autentično preispitivanje činjenica Istorije, ali istovremeno i onih fundamentalnih ontoloških, egzistencijalnih i najintimnijih ljudskih drama koje su u velikoj meri uslovljene upravo surovom „rukom”Prošlosti.
U ovoj knjizi narativni pasaži usmeravaju se na 20. vek u celosti – od Prvog i Drugog svetskog rata, ka utemeljenju komunizma, samoupravnog socijalizma, do studentskih demonstracija1968. i svih predstojećih događaja, pa sve do 1993. godine, do smrti jedne od junakinja romana, kojom se i ova kompleksna Priča završava.
Poput razotkrivene Pandorine kutije, roman tako čitaocima ostavlja otvorena pitanja: Kakva su pravila Igre? Da li krenuti Nizvodno ili Uzvodno? I da li iz lavirinta Istorije ima suštinskog izlaska?
Đorđe D. Sibinović (Šabac, 1964). Doktor pravnih nauka. Živi u Beogradu.
Pesničke knjige: Presto (1994), Plodovi (1998), Nešto poverljivo (2004), Naselje belih kuća (2012), Rečnik poezije (2013), Hiljadu karaktera (2013), Pesme ljubavi pune (2014), Antologija uporednih snova (2015) i Olovka Vilijam Šekspir (2018).
Knjige eseja: Tuđe stvari (2000), Fremde sahen (2000), Zaklon i drugi eseji (2003), Slova crvena (2010), Glava bez jezika (2014) i Godina bunta (2015).
Romani: Pogrešno (2016) i Nizvodno (2018).
Prevođen na nemački, francuski, italijanski, makedonski, ukrajinski i engleski jezik. Dobio je nagrade za poeziju „Miroslav Antić”, „Vukova zadužbina”, „Milan Rakić” i „Majevički vijenac”.
